donderdag 19 maart

Sorry, maar het lukt me maar niet om elke dag een stukje te schrijven. Als we in de avond thuis zijn ben ik zo moe dat ik vrij snel in slaap val.

Maar laten we bij dinsdag beginnen. Het weer was beter dan gisteren, lekker zonnetje en een fijne temperatuur. Dus het dak open van de cabrio en toeren maar. We wilden naar het Pu’uhonau O Honaunau NP gaan. Wat een prachtig park aan de zee. Schilpadden en veel gele vissen (weten de naam even niet) prachtige palmbomen en mooie uit hout gesneden beelden. Heerlijk gewandeld en genoten van al het moois om ons heen. Daarna naar de Painted Church gereden, dat was daar niet zover vandaan. Een klein lief kerkje helemaal met de hand beschilderd. Daarna nog wat boodschapjes gedaan voor het avondeten.

Woensdag hadden we een afspraak met de walvissen. Om naar die afspraak te gaan hadden we een tocht om 13.30 genomen, Uiteraard waren we veel te vroeg, dus toen wij ons hadden aangemeld zijn we een kopje koffie gaan drinken bij restaurantje verder op. Dan gelijk maar een lunch genomen en daarna de koffie. Was overheerlijk de lunch. Toen we aan de koffie zaten zag ik aan de kust een walvis hoog uit het water springen, tot wel 4 keer toe. Geweldig! Afgerekend en naar de overkant gelopen.Nog een tijd aan de kade gezeten en het was behoorlijk warm. En daar kwam onze boot aan.Eerst moesten alle duikattributen eraf en toen mochten wij aan boord. Was een klein beetje nerveus, niet om te varen maar om wat we gingen zien. Het eerste kwartier zagen we helemaal niks, ze lieten een micofoon in het water en kon je horen hoe ze zongen. Prachtig geluid. Toen voeren we een stuk terug en ja hoor, daar waren ze. Wel 6 bij elkaar van oud naar jong. Super!!! Als een speer vaarde de boot ernaar toe, niet te dichtbij maar heel goed te zien. Ze ging het uren door totdat er een walvis keihard met zijn staart op het water sloeg. Dus daar weer heen en Ron maar foto’s maken en ik filmen. We hebben ons kostelijk vermaakt die middag. Dat we zo iets moois en kostbaar van dichtbij mochten en konden zien. Met een heerlijk gevoel naar het huis gereden.

Vandaag voor stof gezocht voor de banken, maar het wil nog niet echt lukken. Bij de Walmart hadden ze mooie maar niet genoeg. We moeten 22 yard hebben. Dus toen naar een Fabric Discount gereden, maar daar waren de stoffel 2x zo duur als bij de Walmart. Ja, er was veel meer keus, maar toch. Ross Dres for Less zat in de buurt dus die ook maar gelijk meegenomen 🙂  Een paar overhemden voor Ron gekocht en voor mezelf een nachthemd en een spijkerbroek waar later de rits van stuk bleek te zijn. Een rede om nog een keer terug te gaan haha. Morgen gaan we richting Hilo en kunnen daar nog bij de andere Walmart kijken wat ze daar hebben.Ook gaan we de Red Road rijden, de foto’s zien er goed uit. Alleen kan er een klein buitje vallen, maar ach, wie zeurt daar over. We wilde eigenlijk gaan snorkelen maar de stranden zijn gesloten i.v.m. een haaien aanval van de week. We hebben nog een week, dus wie weet.

Zo, nu zijn jullie weer een klein beetje op de hoogte met foto’s en al. Tot gauw

Dag 14

Geen foto’s meer. We zijn weer thuis. Zaterdagochtend om 5.45 uur (Florida tijd) vertrokken naar het vliegveld in Jacksonville waar we om rond 11 uur vertrokken naar Philadelpia. Dag mooi Florida.Maar eerst moesten de koffers ingechecked worden De koffers bleken allebei te zwaar te zijn, van 1 koffer moest er 6 pond uit! Anders moesten we 150 dollar betalen. Dus wat flessen met melkpoeder overgegooid in de handbagage. Toen was het goed.
Bij de douane werden allebei de koffertjes eruit gehaald voor controle. Er zater autoonderdelen in en de melkpoeder en dat vonden ze verdacht. Het werd goed gekeurd en we mochten door. In Philly moesten we 5 uur wachten tot ons vliegtuig vertrok richting Brussel en weer moesten de koffertjes controleerd worden. Iets later dan verwacht gingen we dan toch.
Twintig minuten eerder dan gepland, landen het vliegtuig veilig in Bussel. Matthew stond daar al te wachten op ons.
Na een uurtje waren wij weer thuis, de koffers neergezet die ik wat later ben gaan uitpakken. Wasgoed hadden we haast niet, die had ik al in de villa gewassen.
Na wat lopen opruimen en schoonmaken (Matthew had het voor zijn doen keurig gehouden) begonnen aan het fotoboek van deze vakantie. Ron ging vroeg naar bed, die moet morgen weer werken.
Einde

Dag 13

Onze laatste vakantiedag is aangebroken, helaas. We zouden er een lekker rustig dagje
van maken en gaan genieten van de natuur. Dus op naar “Merritt Island”, een prachtig
ongerept natuurgebied met vogels, alligators en slangen. Eerst een stuk tolweg gereden met om de paar kilometer een tolhuisje. Maar de wegen worden dan ook goed
onderhouden. De volgende keer nemen we toch maar een “Pass” dan kan je gewoon
onder de poorten door rijden zonder te stoppen. Na ongeveer anderhalf uur reden we langs het Kennedy Space Center. Wij waren niet zo vroeg weggegaan, dus we wilde eerst
in het park gaan kijken en als we daarna nog tijd hadden konden we altijd nog in het
museum gaan kijken.

Na een verkeerde afslag genomen te hebben kwamen we bij een controlepost, uitgelegd dat wij de verkeerde afslag hadden genomen en gezegd waar wij heen wilde. De agent
gaf Ron een klein briefje met de weg beschrijving. We waren kennelijk niet de eersten
die verkeerd zaten! Terug gereden en de goede weg gepakt naar het park. De weg er
doorheen was een eenrichtingsweg met hier en daar een stopplaats. Veel vreemde en
mooi gekleurde vogels gezien, waaronder lepelaars. Na verloop van tijd zagen we een
alligator, altijd gaaf om te zien. Ze lijken, als ze in de zon liggen op te warmen, net van rubber. Na een paar uur door het park gereden te hebben, kwamen we aan het eind.
Omdat de kust niet zover van het park was, nog even een frisse neus gehaald.
Een stukje langs het water gelopen toen Ron ineens raar begon te dansen. Voordat ik
snapte waarom hij dat deed, stond ik ook met m’n schoenen in het water. Niet erg, het
droogt zo weer op. Nog wat schelpen gezocht en langzamerhand terug gelopen naar de
auto.

Voor de terugweg hadden we besloten om de tolwegen te vermijden. Op de tijd hadden we niet gelet, daar denk je niet aan als je met vakantie bent. En ja hoor, hier kennen ze
ook spitsuur! Tot aan midden Orlando in de file gereden. Maar hier rijden ze tenminste
nog, al is het niet snel. Vlak bij huis de Walmart nog even ingedoken om een paar
bussen met melkpoeder met een smaakje te halen (verkopen ze helaas niet in
Nederland) en het avondeten. BBQ kip met wedges, mashed patatoes (heerlijke
aardappel puree) en macaroni & cheese. Een laatste duik genomen en de koffers verder ingepakt. Ze zitten echt over overvol! Een ding is zeker, zolang we het kunnen doen, zijn we volgend jaar weer hier in het prachtige zonnige Florida.

De altijd mooie bruggen van Florida

Altijd mooi om te zien die aligators

Dag 12

Een paar weken geleden hebben wij de film “Dolphin Tale”gezien, dat gaat over de dolfijn Winter, waar het eind van de staart moet worden geamputeerd. Ze hadden het over het stadje Clearwater. Opgezocht op Google en daar vonden we precies waar het was en dat je er kon gaan kijken.
Het was haast zoals de film, het meeste is daar dan ook gefilmd. Het bassin waar Winter de eerste tijd verbleef is ook precies hetzelfde. Leuk om het in het echt te zien.
Ze gaven ook kleine show’s met Winter en andere dolfijnen. Winter dreef op een mat op het water, want ze heeft niet hele dag de prothese aan. Elk dier wat daar is, mankeert wel iets. Een schildpad en een otter die verlamd zijn aan de achterkant, maar een goed leven hebben daar dankzij de goede zorgen en liefde. Ook zat “Rufus” daar, een grote witte Pelikaan.Het was een van de hoofdrolspelers in de film. Al met al, het was niet groot, maar interessant om te zien. Omdat we vlak bij het strand waren, daar nog even gestopt en de pier opgelopen. We hadden gehoord dat je daar wilde dolfijnen kon zien. Het was er fris, dus snel terug gegaan.
Onderweg nog een keer gestopt bij een groot winkelcentrum en wat leuke dingen gekocht voor kerst bij de Dollar Tree en nog wat kleding bij Ross.
‘sAvonds de koffers een beetje ingepakt om te kijken hoe vol ze zaten. Viel allemaal best mee, kan nog wel wat bij 🙂 Morgenavond de rest inpakken. Morgen de laatste dag hier in Kissimmee. Zaterdagochtend moeten we om 6 uur in de ochtend weg, maar daar willen wij nog even niet aan denken.

“Winter”de dolfijn zonder staart

Dag 11

En dit is dan de laatste foto voor vandaag

Alles in kerstsfeer

Omdat er weer een storm is langs de kust van Amerika, is het bij ons wat winderig en niet zo heel warm. In New Jersey sneeuwt het hoorden we, dus hebben wij geen reden tot klagen.
Voor de 2e keer naar Sea World geweest en het was weer net zo adembenemend als vorig jaar. Zelf beter. Naar alle shows geweest die er maar zijn. Als eerste naar de dolfijnen show, daarna naar de zeeleeuwen, een hartstikke leuke show en toen de Orka’s. Tijdens het wandelen door het park kwamen wij een groep Flamingo’s tegen met oppassers. Stonden foto’s te maken toen ik ineens wat tegen mijn mouw voelde en op mijn rug. Keek om en daar stonden een paar flamingo’s te knabbelen aan mijn vest! Lachen, zoiets maak je niet iedere dag mee, toch?
De gangen waar je de vissen, haaien, stingray’s en orka’s onder water kan bekijken zijn echt meer dan de moeite waard. Je kijkt je ogen uit. Na uren wandelen en show’s bekeken, nog wat souveniers gekocht en naar de laatste show van de Orka’s geweest. Je krijgt hier echt nooit genoeg van, zo mooi en gracieus zijn deze beesten, ongelofelijk. Het park ging daarna dicht, dus de auto opgezocht. Avondeten gehaald en thuis gauw de foto’s op de notebook gezet en bekeken. Het was weer een fantastische dag

3D film

Dag 10

Aankopen van vandaag, broeken, jurken, overhemden, T-shirts, schoenen, en bh’s, niet slecht toch?

Omdat het vandaag wat minder weer zou worden, hadden we besloten om vandaag maar te gaan shoppen. Als eerste naar de grote Outlet Store in Orlando. Wij waren daar om iets over tienen en hebben een tijd alle winkels bekeken, maar vonden niet echt wat we wilde. Ron zocht Vans schoenen, maar er stond niet veel soeps. Toen toch nog even bij de Giga Nike winkel binnen gegaan en daar vond hij 2 paar schoenen.Terug gereden naar de wat kleinere Outlet, daar is een winkel genaamd Vanity Fair. Nou, daar konden we ons hart ophalen. Jeans van Wrangler en Lee voor een paar dollar, om te gillen.
Afgelaaien naar buiten en de spullen in de auto gelegd. Wat gegeten bij het Food Court. Ron nam een hamburger, er lagen er 3 op elkaar en dat was de gewone. Nog wat winkels bekeken, maar vonden niets meer. Toen naar 1 van mijn favoriete winkels, Ross Dress for Less. Daar koop je merkkleding waar ze maar enkele stuks van hebben voor een paar dollars. Ook daar hebben wij weer genoeg gekocht. Een glitterjurk voor de kerst, helemaal over de top!

Nog even langs de Walmart voor het avondeten en ook daar zag ik weer wat hangen. Toen was het genoeg geweest en was het tijd om naar huis te gaan. Lekker een baantje gezwommen en daarna gegeten. Morgen word het weer beter en gaan we naar Sea World

Dag 9

kietelen op z’n buik

Eindelijk was het dan zover, zwemmen met de dolfijnen. Bij Discovery Cove aangekomen, vroeg Ron of ik het fototoestel bij me had. Nee dus, op de belangste dag van de vakantie vergaten wij het toestel!!! Balen dus. Maar goed, ons aangemeld en we kregen een pas met foto erop en uitleg over het park. Ontbijt en lunch waren erbij inbegrepen, dus eerst maar ontbeten op z’n Amerikaans. Toen gekeken waar we moesten wezen voor de dolfijnen, dat hadden we snel gevonden. Nog steeds balen dat we geen toestel bij ons hadden, zei Ron dat we misschien foto’s konden maken met het mobieltje. Omdat we nog even moesten wachten totdat ik aan de beurt was, gekeken bij de mensen die voor mij waren.

En toen was het tijd voor mij. Na een korte uitleg wat je wel en niet mag doen, op weg naar het water voor de eerste ontmoeting met een dolfijn. Hij kwam heel langzaam voorbij gezwommen en we mochten hem allemaal aaien. Voelt heel zacht aan, net fluweel. Na wat kunstjes gedaan te hebben en geluidjes laten horen mochten we een voor een de dolfijn een kus geven en optillen, wat een ervaring!!! Toen mocht ik mee naar dieper water en mocht de vin vasthouden en werd ik meegenomen naar de kant. Super, Geweldig! Nog een laatste keer geaaid en toen was het voorbij, helaas. Had nog wel uren daar in het water willen staan en zwemmen. Maar ben blij dat ik het een keer heb mogen meemaken.

Toen in het Great Barrier Reef gezwommen, nou ja, Ron eigenlijk. Ik ben een keer mee geweest naar het diepe gedeelte, maar daar zwommen zoveel Stingray’s. Ze zwommen langs je benen en je voelde die lange staart. Brrr, doodeng. Dus ik ben zo’n beetje de hele tijd in ondiep water gebleven en van een afstandje zitten kijken terwijl Ron het helemaal te gek vond. Die snorkelde wat af daar.

Om plm. 1 uur gaan lunchen, weer zo uitgebreid. Daarna in een rivier gezwommen/ gedobberd tussen allerlei vreemde vogels. De enigste die ons bekend voorkwamen waren papagaaien en lepelaars. Prachtige kleuren hadden ze allemaal. Aan het eind toch nog even terug gegaan naar de Stingray’s. Ron weer snorkelen en ik weer op een steen in het water de mensen en vissen bekeken.

Toen was het tijd om ons om te kleden en de foto’s op te halen die fotograven hadden gemaakt, gelukkig maar. Einde van een prachtige mooie dag

Dag 8

auto museum

Om half 8 vertrokken naar Palm Beach om een grote Oltimer Meeting te bezoeken met vrienden die daar wonen. Het was ontzettend warm, plm. 28 graden, Als wij nou dachten dat er bij grote meetings waren, hebben wij het helemaal mis. Wat een auto’s stonden daar zeg, de een nog mooier dan de ander. Soms wel overdreven mooi, nog mooier dan dat ze uit de fabriek kwamen. Er was ook een museum, daar stonden soms nog mooiere auto’s. Zelfs de originele Batman auto en motor uit de film. Het was de laatste keer dat het museum open was, want alles wat binnen staat word binnenkort verkocht. Echt zonde, de foto’s zeggen genoeg denk ik.
Nog wat lootjes gekocht en een fles wax gewonnen voor de auto. Na afloop met Dick en Yvon mee uit eten geweest, was weer overheerlijk. We moesten alleen beloven dat wij niet zouden betalen. Nog even met hun maar naar huis gegaan, kon Ron nog even bij de auto’s kijken. Na een paar uur werd ik moe en zijn naar de villa terug gereden. Gelijk naar bed gegaan voor een goede nachtrust

Dag 7

een hele grote sprinkhaan

Het prive zwembad

Voor vandaag een kort berichtje. Vroeg uit veren want we hadden een lange reis voor de boeg. Rond de 700 kilomer rijden naar Kissimmee. Om beurten gereden en af en toe gestopt bij de rest area’s. Om ongeveer vier aangekomen bij de echt schitterende villa. Binnen was het nog mooier, 4 slaapkamers, 2 badkamers een grote keuken, woonkamer en natuurlijk het prive zwembad! ‘sAvonds naar een Oldtimer meeting geweest een paar mijl hier vandaan. Mooie auto’s stonden erbij. Het was op een kermisterrein wat het hele jaar open is met een winkelstraat vol eet en souvenier winkels. Een paar minnetonka schoenen gekocht, kon ze niet laten staan, lopen zo heerlijk. Bij de Publix (een hele grote supermarkt) boodschappen gedaan voor het avondeten en gelijk voor morgenochtend. Natuurlijk als een echte Nederlander de koopjes gepakt 🙂 Twee grote pakker cornflakes voor de prijs van 1 en hetzelfde voor de jam. In de villa aangekomen, heerlijk gegeten en is het haast tijd om naar bed te gaan. Morgenochtend vroeg weg naar Palm Beach, naar vrienden.

Dag 6

Modelbouw van USS Enterprise

Vandaag is de dag van de vliegshow!! Niet zo heel vroeg gegaan, want van die kleine vliegtuigjes zijn wij niet zo weg. De straaljagers, daar gaan we voor.

Het was ongeveer 3 kwartier rijden, het was niet druk op de weg. Een parkeerplaats opgezocht en als eerste naar het vliegtuigmuseum gelopen. Wat was het groot daar binnen! Veel foto’s gemaakt, van vliegtuigen en mobelbouw vliegdekschepen.

Toen naar buiten een plaats opgezocht waar we het beste de vliegtuigen konden zien. Toch maar 2 stoeltjes gekocht, want een paar uur staan is toch vermoeiend als je vakantie hebt. Na een paar uur waren dan eindelijk de “Blue Angels”aan de beurt. Het was een home coming show, dat betekent dat het de laatste show is voor dit jaar. Een geweldige show, je kwam ogen te kort. Links, rechts, achter en voor, overal kwamen ze vandaan.

Na afloop naar het hotel terug gereden, de foto’s op de notebook gezet en nog even naar het strand gereden voor de zonsondergang. Zoals altijd een prachtig gezicht. De zon ging onder achter de langste pier van Amerika. Daarna eten gehaald, voor allebei een pie. Mmm heerlijk…

Morgen een lange dag voor de boeg, we moeten ongeveer zes en een half uur rijden naar de villa in Kissimee. Maar als we om beurten rijden en regelmatig stoppen, is het te doen. Dus vroeg naar bed.